به گزارش مشرق،تهران امروز نوشت: پديده نوظهور دسته فوق سنگين وزنه برداري جهان مدتهاست فارغ از هياهوي عرصه ورزش خودش را براي بالاي سر بردن سنگينترين وزنههاي تاريخ وزنهبرداري و عبور از ركوردهاي دست نخورده حسين رضازاده آماده ميكند.
در فاصله كمتر از يك سال مانده با بازيهاي المپيك لندن، تمرينات تو چه حال و هوايي دارد؟
الان چهار ماه است كه در اردو زندگي ميكنم و حتي خانوادهام را نديده ام. در حال انجام دادن تمريناتي هستم كه از عهده هر ورزشكاري بر نميآيد. زندگي چنان برايم سخت شده كه بعضي وقتها فكر ميكنم در تبعيد به سر ميبرم! البته به نظرم كسي كه ميخواهد در وزن فوق سنگين، مدال المپيك بگيرد بايد رياضت بكشد و آستانه صبر و تحملش را بالا ببرد.
در حال حاضر روزي چند ساعت تمرين ميكني؟
فعلا از ساعت هفت صبح تا 10:30 شب، روزي چهار جلسه تمرين ميكنم و هرچه به بازيهاي المپيك نزديكتر شويم فشار و تعداد جلسات تمريني بيشتر ميشود. با احتساب تمرينات تكنيكي حدودا هفتهاي 40 جلسه تمرين پرفشار را پشت سر ميگذارم.
حدودا روزي چند تن وزنه ميزني؟
چيزي حدود 20 تا 25 تن. بلند كردن اين همه وزنه به زبان ساده است.
روزي 15 ساعت تمرين و جابه جا كردن 25 تن وزنه، ورزشكار را تمرين زده نميكند؟
اين همان رويهاي است كه حسين رضا زاده براي كسب مدال طلاي المپيك داشت. رضازاده الگوي من است و فكر ميكنم براي رسيدن به مدال طلاي المپيك لندن بايد مثل او از جانم مايه بگذارم. علاوه بر فشار تمرينات طاقتفرسا خيلي از مسائل ديگر را هم بايد تحمل كرد.
چه مسائلي؟
دوري از خانواده. در حال حاضر خانوادهام در قائم شهر زندگي ميكنند و من به دليل حضور در اردوي شبانه روزي هر چند ماه يكبار آنها را ميبينم. دانشجوي رشته تربيت بدني دانشگاه قائم شهر هم هستم اما فرصت حضور در سر كلاسها را ندارم و تمام كارهاي روزمرهام عقب افتاده. سربازها هم تعطيلات آخر هفته را كنار خانوادههاي شان سپري ميكند اما من دائما بايد در اردو باشم. البته من هم يك جورهايي سرباز محسوب ميشوم و زندگي دشوار فعلي را براي خدمت كردن به كشورم تحمل ميكنم. ماموريت من بالا بردن پرچم ايران در المپيك لندن و كسب مدال از اين بازيهاست.
انجام چنين تمرينات طاقت فرسايي مطمئنا برنامه غذايي خاص و مفصلي را ميطلبد. روزي چند وعده غذا مصرف ميكني؟
روزي سه وعده غذايي عادي دارم كه كباب بدون چربي و گوشت سفيد در آن گنجانده شده، چون اصولا غذاهاي كم چرب زودتر جذب بدن ميشوند. مردم عادي وقتي بوي كباب به مشام شان ميرسد ضعف ميكنند اما پس از برنامه غذايي يكنواختي كه طي اين چند ماه داشتهام بو و مزه كباب و مرغ و ماهي را به زور تحمل ميكنم. در كنار سه وعده غذايي، روزي دو وعده هم پروتئين و ويتامين مصرف ميكنم. مكملهايي كه زير نظر پزشك تيم ملي و فدراسيون مصرف ميكنم جاي پروتئينها، انواع ويتامينها و كربوهيدراتهايي كه در اثر تمرينات سنگين سوخته را پر ميكنند.
مشكل اضافه وزن نداري؟
چون در دسته فوق سنگين، وزن تمام شركت كنندگان آزاد است، اساسا مشكلي به نام وزن ندارم. در فوق سنگين هر چه وزن وزنه بردار بيشتر باشد راحتتر ميتواند وزنههاي سنگين را مهار كند. من حتي مشكل كمبود وزن هم داشتم و به توصيه سرمربي تيم ملي براي بازيهاي آسيايي گوانگژو چهار كيلو به وزنم اضافه كردم. شايد همين چند كيلو اضافه وزن باعث شد راحتتر مدال طلاي اين مسابقات را بگيرم. انگار فراموش كرده ايد كه براي كسب مدال طلاي المپيك در مجموع يكضرب و دو ضرب بايد حدود 500 كيلو وزنه را بالاي سر ببرم!
در حال حاضر چند كيلويي؟
در شرايط فعلي، اين بزرگترين راز زندگي ورزشي من است و نميتوانم پاسخ اين سوال را بدهم.
ركورد حسين رضازاده در يكضرب 213 و در دو ضرب 263 كيلوگرم است. ركوردهايي كه در اردوي تيم ملي به ثبت رساندي چقدر با ركوردهاي رضازاده فاصله دارد؟
الان در حال پشت سر گذاشتن تمرينات پرفشار هستم و براي گرفتن ركورد وقت مناسبي نيست. با اين حال فعلا در يكضرب به ركورد 210 رسيدهام و در دو ضرب 250 كيلو را مهار كرده ام. البته با توجه به تمرينات و برنامهريزي منظم مربيان تيم ملي، مطمئنا در آينده نزديك اين ركوردها را ارتقا ميدهم.
فكر ميكني بتواني در المپيك 2012 لندن هم ركورد رضازاده را بزني هم مدال طلاي بازيها را كسب كني؟
الان حدود يازده ماه به بازيهاي المپيك مانده و ممكن است در اين مدت هر اتفاقي رخ بدهد. انتخاب وزنه يكي از آيتمهاي مهم براي وزنه بردار است. اول بايد فضاي سنگين مسابقات المپيك را در نظر بگيرم و بعد با انتخاب وزنههاي درست از حريفانم فاصله بگيرم. البته رقيبهاي من هم بيكار ننشستهاند و براي گرفتن مدال طلاي وزن فوق سنگين چنگ و دندان نشان ميدهند. حريف اصلي من اوگني چيگيف روسي است كه چند مدل طلاي جهاني دارد و در المپيك قبلي هم مدال نقره گرفته. ويكتور شرباتيس از لتوني نفر سوم المپيك پكن و ماتياس اشنايدر آلماني، قهرمان المپيك پكن هم هستند. ضمن اينكه يك وزنه بردار جوان كرهاي به نام يانگ چان كه در سال 2009 قهرمان جهان شد براي من خط و نشان كشيده. به هيچ كس قول مدال طلاي المپيك را نميدهم چون نميخواهم بدون دليل ذهنم را درگير مسائل استرس زا كنم اما مطمئن باشيد بدون مدال از المپيك برنمي گردم.
وقتي در اردو مشغول استراحت هستي به بازيهاي المپيك فكر ميكني؟
خيلي زياد. شبها در سكوت خوابگاه تيم ملي به المپيك و كسب مدال فكر ميكنم. به اين فكر ميكنم كه عاقبت اين تمرينات و جابه جا كردن 25 تن وزنه در روز چه ميشود. گاهي اوقات هم خواب ميبينم در المپيك طلا گرفته ام. چنين اوضاعي طبيعي است چون تمام زندگي من شده تمرين براي حضور در المپيك.
اينكه در جريان مسابقات المپيك دچار حادثه و مصدوميت شوي نگرانت نميكند؟
من و مربيان تيم ملي بدون دليل وزنههاي درخواستي را زياد نميكنيم. مطمئن باشيد وزنهاي را كه در مسابقات مهمي مثل المپيك انتخاب ميكنم، بالاي سر خواهم برد.